Na een lange winter begint het leven weer in volle kracht te stromen. De zon doet wonderen en tovert blije gezichten. Terwijl ik in de tuin werk, zing ik het liedje ‘Andersomdag’ van Bart Peeters dat we daarstraks in de les begeleidingspraktijk speelden. Melodietjes met akkoorden begeleiden is ontspannend. En het lentegevoel wint het van het wintergrijs.
September, traditioneel een drukke maand met nieuwe start en klassenorganisatie op school. Daarnaast nog de afwerking van een stille ruimte om in te componeren en gitaar te studeren. Iets waar ik jaren naar verlangd heb, krijgt nu stilaan vorm en dat doet enorm veel deugd. Op de website kan je bij “fotogalerij” de foto’s bekijken van het concert van 7 februari met de creatie van mijn tweede cd. Een sfeerbeeld – voor mij ook een mijlpaal!
Het zomert. Ik geniet van de heerlijk ruikende rozen in mijn tuin. Ik heb ook hard gewerkt, zowel voor de academie als met het schrijven en spelen van nieuwe composities, alweer gelinkt aan personen en gebeurtenissen uit mijn leven. Ik heb een boeiende film gezien “As it is in heaven” (Zweedse film uit 2004, regie: Kay Pollak, muziek: Stefan Nilsson) en ik speel het kenwijsje op mijn gitaar. Ik blijf evolueren en dat is goed zo.
Op 7 februari heb ik aan een volle H.-Kruiskerk mijn tweede cd voorgesteld. Familie en vrienden, jonge leerlingen en hun ouders, volwassen leerlingen, vele Davidsfondsleden en sympathisanten hebben dit meegemaakt. Dank aan allen voor jullie komst en warme aandacht! Ik voelde me ontzettend gelukkig tijdens het spelen en becommentariëren van de verschillende composities. Het lange en hartelijke applaus was een teken dat mijn muziek is ‘aangekomen’ bij het publiek. Dank aan al wie heeft meegewerkt aan de totstandkoming van deze cd. Dank aan het Davidsfonds Mortsel dat het concert programmeerde nog voor de cd volledig was opgenomen. Dank voor de tekentjes van verbondenheid van hen die er niet konden bijzijn. En dank aan alle mensen die achter de schermen hebben samengewerkt om er een echt feest van te maken!
Gisteren heb ik mijn Mastercd naar de firma gebracht die ze gaat persen en drukken. Jeroen Keteleer heeft het mooie grafisch ontwerp aangeleverd. Begin december zullen de afgewerkte cd’s normaal gesproken bij mij toekomen. Ondertussen hebben we al vergaderd over de aanpassingen van de website en de teksten die ervoor moeten gemaakt worden. Al bij al best een intensieve periode. Mijn hoofdjob is immers het lesgeven wat ik met hart en ziel doe.
De opname van mijn tweede cd is goed verlopen. De sfeer was aangenaam en we vormden een goed team: Leo mijn coach en co-producer, Rudolf van Studio Factasy en ik. Dat er een lange periode van intens oefenen aan is voorafgegaan was pure winst. Ik voel me goed als ik me grondig kan voorbereiden en we hebben echt zeer vruchtbaar werk geleverd. Ik was zeer geconcentreerd en bezield en dat hoor je ook doorheen de opname. De volgende stap is: de volgorde van de stukken bepalen. Elke compositie heeft zijn eigenheid en karakter. Dan volgt de mastering en daarna komt de voorbereiding van het naar buiten komen met dit tweede muzikaal kindje. De presentatie van de cd is in samenspraak met het Davidsfonds Mortsel vastgelegd op zondag 7 februari 2010 om 15u. Een dag om naar uit te kijken!
Juist een jaar is het geleden dat Modest op gezegende leeftijd is overleden. Hij is het die een belangrijke rol heeft gespeeld in de motivatie voor mijn eerste cd. Hij geloofde in mij en dat gaf me vleugels. Toen hij ziek was, heb ik een stuk voor hem geschreven en dit ook gespeeld op de muziekdagen in Poustinia. En toen ik hem ging groeten, hoorde ik hem innerlijk zeggen: doe zo voort en maak een tweede cd, en breng hem uit februari 2010. Ik ben er dan ook dadelijk aan begonnen en neem rustig de tijd om dit zonder stress te volbrengen. Dankend dat ik Modest 10 jaar heb gekend. Vele wandelingen hebben we samen gemaakt, steeds met het thema “water”, omdat hij wist dat ik zo van riviertjes en klaterende beekjes hou. Ja, zo stroomt het nog steeds voort en zet me in beweging.
De keuze is gemaakt: ik ga voor een tweede cd! Mijn focus zal daarop gericht zijn in de komende tijd. Het lesgeven blijft natuurlijk ook normaal doorlopen. Tijdens de voorbije periode (april 2008- januari 2009) heb ik 12 nieuwe eigen composities geschreven en die ben ik nu grondig aan ‘t inoefenen. Een deel ervan heb ik al op een try out gespeeld in beperkte kring. Een eerste contact met het publiek is dus gelegd en de reacties zijn positief. Voor mij is het een vervullend gebeuren.
“‘t Is nieuwjaar overal, ‘t zijn weer nieuwe dagen, die rijzen in de oost, met ‘t jonge zonnelicht; al ‘t oude zij voorbij, en vrij van plagen, zo weze uw levensloop voortaan weer ingericht. Dus wensen wij, die u van harte wel beminnen, dat ‘t nieuwgeboren jaar, vandage en elke dag, die God u leven laat, van buiten en van binnen, gelijk een kruidenkoek, vol zoetheid wezen mag.” (uit de bundel: Nagelaten gedichten, 1 januari 1894)
Wat mij betreft: ja! Zolang ik mijn gevoelens kan uitdrukken in nieuwe improvisaties en composities, kanaliseer ik mijn energie, mobiliseer ik al mijn krachten en ben zo bezig mijn innerlijke wereld te ordenen. Terwijl ik gitaar speel, ben ik soms heel bewust verbonden met mensen die ontheemd zijn, die geen uitweg meer zien, en toch verder leven. Het raakt me diep. Ik put mijn kracht ook uit de wekelijkse dans in kleine groep op muziek van verschillende wereldculturen. We geven in onze beweging uitdrukking aan wat we voelen en maken contact met het diepste van onszelf. Dit maakt me diep gelukkig en dan voel ik me gedragen door moeder aarde en verbonden met heel het universum en mijn mededansers. Dansen en zelf muziek maken, beide kunstvormen, zijn dus voor mezelf draagvlak binnen een wereld vol verandering. Dat andere mensen van mijn muziek genieten, geeft mijn vaak eenzame bezigheid toch een extra dimensie. Een positieve noot.
