Interview in Psychologies

“Mijn gitaar is een verlengstuk van mezelf”

Beatrice Van der Linden, klassiek gitariste en muziek lerares.

Als ik gitaar speel voel ik de trillingen in heel mijn lichaam, dat geeft een bepaalde vibratie, een bepaalde frequentie. Als je die snaren beroert dan gebeurt er iets vanbinnen, dan wordt er iets “opgelost”.

Mijn tweede cd heb ik met heel veel tranen gemaakt. Telkens ik een stuk componeerde stroomden de tranen over mijn gezicht. Maar tegelijk was ik intens gelukkig, omdat het er allemaal uit kon. Als kind leefde ik al heel hard mee met alle miserie in de wereld, en dankzij mijn gitaar kan ik dat transformeren. Het is een persoonlijk groeiproces geweest, maar ik heb ondervonden dat dit mij als mens vooruit stuwt en dan het heling brengt. Je bouwt in je leven heel wat blokkades op, je beleeft hoogtes en laagtes… Op een bepaal moment wordt dat pakket zo groot dat je er iets mee moet doen en voor mij is het dit. Deze gitaar is een verlengstuk van mezelf. Ze is zo oud als mijn dochter, 26, en ze heeft al enorm veel meegemaakt. Als ik ze vastpakt doet dat iets met mij, het is meer dan een stuk hout. Mijn inspiratie? Die haal ik uit mensen en gebeurtenissen die me diep raken. Dan maak ik mijn agenda leeg zodat ik volledig vanuit de stilte kan vertrekken en dan verbind ik me zo goed mogelijk met die mensen of die situatie. Anderen pikken dat op en ondervinden dezelfde helende werking van mijn muziek. Veel mensen zijn vandaag uit zichzelf geslingerd, ze hebben geen voeling meer met zichzelf en dan krijg je een maatschappij die volledig op hol slaat. Maar muziek verbindt je met jezelf én met anderen.

Uit Psychologies 37 – December 2013