Kan kunst de wereld redden?

Wat mij betreft: ja! Zolang ik mijn gevoelens kan uitdrukken in nieuwe improvisaties en composities, kanaliseer ik mijn energie, mobiliseer ik al mijn krachten en ben zo bezig mijn innerlijke wereld te ordenen. Terwijl ik gitaar speel, ben ik soms heel bewust verbonden met mensen die ontheemd zijn, die geen uitweg meer zien, en toch verder leven. Het raakt me diep. Ik put mijn kracht ook uit de wekelijkse dans in kleine groep op muziek van verschillende wereldculturen. We geven in onze beweging uitdrukking aan wat we voelen en maken contact met het diepste van onszelf. Dit maakt me diep gelukkig en dan voel ik me gedragen door moeder aarde en verbonden met heel het universum en mijn mededansers. Dansen en zelf muziek maken, beide kunstvormen, zijn dus voor mezelf draagvlak binnen een wereld vol verandering. Dat andere mensen van mijn muziek genieten, geeft mijn vaak eenzame bezigheid toch een extra dimensie. Een positieve noot.